ساعت از ده شب گذشته. تیم فوتبال ایران دارد با هنگ‌کنگ بازی می‌کند. نمیه اول را جلو بود؛ با یک گل. امروز خودم را از چاه سیاه افسردگی بیرون کشیدم و چهل دقیقه یوگا کردم. پیاده‌روی سی دقیقه روز را انجام دادم و با مهارت جدیدم هم کمی دست‌گرمی کار کردم. صدای فریاد گزارشگر را از این اتاقی که هستم می‌شنوم، انگار ایران گل زده. اصلا دوست ندارم برم ببینم کی و چطور گل زده است. بخاطر حالم نسبت به فوتبال خنثی شده‌ام یا ماجراهای پارسال؟ نمی‌دانم…..