گفته بودم: یکی من یکی تو و سکوت و کلام عاشقانه را هجی کردم زمان رج زد و کلمه‌ها را شعر کرد. اما این روزها زمان رج می‌ز‌ند کلمه شعر نمی‌شود تلخ است تلخ‌تر از قهوه صبح ناشتا. یکی من یک تو یک تهدید من یک تهدید تو یک ناسزای من یک ناسزای تو یکی تنفر من یکی خشم تو دشمن نبودیم شدیم به همین راحتی. اعضای یک خانواده دوستان هموطنان با یک اتفاق دشمن می‌شویم کلام را دشنه می‌کنیم و بر سینه عزیزمان فرو می‌بریم انگار….