شیوا روشنی

عضویت در خبرنامه

نوشته‌های پیشین

دی ۱۱, ۱۴۰۲ (فرمت تاریخ آرشیو روزانه)

آدم وقتی بار سنگینی را حمل می‌کند نمی‌تواند چیزی بگوید؛ تمام زورش، توانش و تمرکزش را می‌گذارد که بار را جابجا کند. بله در مورد بار سنگین روحی و احساسی هم همینطور است. تمام زورم را گذاشته‌ام که از فردا و اتفاقاتش عبور کنم جوری که کلمه ندارم برای بیان احساسم و شرایطم. فردا روز چکاپ است. همین!….