شیوا روشنی

عضویت در خبرنامه

نوشته‌های پیشین

بودن

چیزی ندارم برای گفتن. می‌شود که آدم حرفی برای گفتن نداشته باشد؟ بله. می‌شود. مثل زمانی که پیش کسی هستیم و حرفی برای گفتن نداریم. فقط دوست داریم باشیم؛ نه حرف بزنیم و نه حرف بشنویم. امروز از همین روزها بود. آمدم که فقط اینجا باشم؛ فقط باشم و تیک بودنم را بزنم. آمدم و زدم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *