قاقا لیلی

امروز کار کردم؛ کار.

امروز پیاده‌روی کردم؛ پباده‌روی.

امروز ننوشتم؛ ننوشتم.

امروز یوگا نکردم؛ یوگا نکردم.

امروز یکی از روزهای سخت ماه‌های اخیر یود؛ روز سخت. تنهایی به حال ناخوشم دامن می‌زند. دو شب است دارم به این فکر می‌کنم که سایت را از دسترس خارج کنم. نوشتن اینجا شبیه خریدن قاقالی‌لی برای بچه‌‌ای که بهانه گرفته و گرسنه است. نه خاصیتی دارد و نه سیرش می‌کند؛ فقط شرش را می‌خواباند.

به این فکر می‌کنم که اگر سایت را ببندم بچه چقدر گریه می‌کند؟ آنقدر که بمیرد؟ یا اینکه خودش ساکت می‌شود و یا چیزی برای سرگرمی پیدا می‌کند و یا اصلا یادش می‌رود که چی می‌خواسته. شاید هم دفتر را باز کند و دل سیر هم گریه کند هم بخند و هم بنویسد.