شیوا روشنی

عضویت در خبرنامه

نوشته‌های پیشین

سکوت تو که برف شود..

 من از سکوتت و نگاهت

همه چیز می‌سازم

از شِعر گرفته تا شَهر

از شور گرفته تا شهد

از می گرفته تا ماه

از اَسب گرفته اَبر

از باران گرفته تا باهار

از نون گرفته تا نور

از آزادی گرفته تا آرامش

سکوتت را از من دریغ نکن

برفش کن و بر آسمان شهر ببارانش

که من دلشاد از داشتنش

و داشتنت

 خلق کنم

زندگی را ..

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *