من باید کنترلم را از روی کارها و رفتارها و اعمال و گفتار و نگاه آدم‌ها بردارم.
من فقط روی خودم می‌توانم کنترل داشته باشم.
من مسئول تمام اعمال، رفتار، گفتار و نگاه‌های خودم هستم و تمام.
اینکه یکی از دوستانم یکی دیگرشان را دوست ندارد به من ربطی ندارد، حتی وقتی مهمان من باشند.
من به هر دو آنها محبت می‌کنم و تحت‌تاثیر احساسات نامطلوب دوستم رفتارم با هیچ‌کدامشان تغییر نمی‌کند. من هر دوی آنها را دوست دارم.
ناراحتی بایت مسئله‌ای که تحت کنترل من نیست بی‌جا و بی‌مورد و اضافه است. همه آدم‌ها قرار نیست باهم دوست باشند یا همدیگر را دوست داشته باشند.