شیوا روشنی

عضویت در خبرنامه

نوشته‌های پیشین

بازسازی زندگی بعد از سرطان با یک جستار روایی

جستار روایی که قرار است بنویسم بازسازی ویرانه‌ای است که سرطان ساخته. گوشه‌هایی از آن قابل بازسازی نیست اما بعضی‌ جاهاش چرا. چیزی که در پایان کار و زمانی که نقطه جمله‌ی آخر را می‌گذارم شهری بازسازی شده است که برای خودم هم عجیب و تازه خواهد بود، چون هنوز با قطعیت نمی‌دانم کجاها قابل بازسازی است کجاها نه. آنجایی که قابل بازسازی است را قرار است چطور بسازم با چه ابزارهایی و با کمک چه کسانی؟!

هنوز شروع نکرده‌ام به نوشتن. کی قرار است؟ نمی‌دانم. اما دوست دارم بنویسمش و دوست دارم غرقش بشوم و دوست دارم برایش ساعت‌ها وقت بگذارم. آنقدر خرابی و تغییر هست که باید برایش کاری کنم و تصویرش کنم که فکر می‌کنم چیزی بیشتر از یک جستار از آب دربیاید. دوست دارم بیشتر از یک جستار در موردش بنویسم. باید انجامش بدهم. چرا که نه!

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *